Pamięć o Patronie

 

 

Choć Go nie ma już wśród nas

Nie zapomni o nas.

Był Patronem, który dawał ludziom nowe życie,

Kiedy nie było już szansy na dalsze przeżycie.

Dzięki Mu składamy za Jego wyczyny,

Nigdy o naszym Patronie nie zapomnimy. 

Wiktoria Rybczyńska

 

Wspomnienie o prof. Zbigniewie Relidze

 

                                        Posłuchajcie opowieści o człowieku,                               

którego praca zawodowa okazała się przełomem w kardiochirurgii XX wieku.

Był lekarzem i z sercem leczył serca ludzi,

Dlatego Jego Postać nasz wielki podziw budzi.

 

Nieustannie zgłębiał tajemnice działania serca ludzkiego

i niósł pomoc chorym – nie szczędząc czasu swojego.

Skromny, wyrozumiały, przyjaźnie nastawiony,

zawsze pogodny – choć bywało - niezwykle zmęczony.

 

Chorym dodawał nadziei, obdarzał optymizmem,

współpracownikom imponował profesjonalizmem .

Do bliskich i znajomych odnosił się z szacunkiem i godnością,

a do nas dzieci – zawsze z uśmiechem i pobłażliwością.

 

Przekroczył progi szkoły w Miedniewicach

z czego cieszyła się cała społeczność i gminna okolica.

Pozostał naszym Patronem, wzorem do naśladowania,

autorytetem moralnym w drodze pionierskiego świata odkrywania.

 

Dał nam przykład, jak zostać współczesnym Prometeuszem

jak kształtować charakter, choćby nie było się geniuszem.

Wciąż mieszka w naszych sercach i tak już pozostanie,

bo niezwykła to była Osoba – jak pierwsze z Nim spotkanie. 

Paweł Chadryś

 

 

 

Pan Profesor

 

 

Profesor Religa, co skalpel trzyma w dłoni

ratuje cudze serca od niewoli.

 

Minister zdrowia każdy mu zaufa,

gdy spojrzy na pac jęta wie czego to przysługa.

 

Profesor nasz wspaniały szczytny Patron naszej szkoły

zawsze był ciekawy i wesoły.

Paulina Ziąbska

 

 Nasz Profesor

 

W trakcie swojego życia

pokazał, że zwykli ludzie

potrafią zaistnieć.

 

Urodził się w małej miejscowości

był zwykłym dzieckiem, które

uwielbiało zabawy.

 

Stał się prawdziwym, wielkim człowiekiem,

który uratował życie tylu ludziom

a zostawił nas …

 

Zostawił Ojczyznę,

społeczeństwo i odszedł

do „domu Ojca”.

 

Dlaczego? Po co?

bo tak chciało niebo,

tak chciał Pan Bóg.

Marta Mrówka

 

Zbigniew Religa

 

W noc gwiaździstą, w małym domku,

we wsi Miedniewice,

urodził się mały chłopiec.

Na imię mam Zbyszek.

Lubił sztukę nasz bohater.

Chciał zostać rzeźbiarzem,

lecz przemyślał swe zamiary

i został lekarzem.

Był chirurgiem bardzo dobrym,

otóż mianowicie,

kiedy chory wpadł mu w ręce,

ratował mu życie

Nasz Profesor nie hamował.

Szedł z ogromnym świstem,

w partii PiSu wylądował

i został ministrem.

Wnet dopadła go choroba.

Wszystko się zmieniło.

Odszedł Zbyszek w górę nieba,

bo tak trzeba było.

Lecz w pamięci naszej zawsze

Wielkim pozostanie.

Za wszystko co dla nas zrobił

błogosław mu Panie.  

Damian Staniak